விஷம் குளிர்ந்து உலரும் சொல்லின் ருசி

*
ரயிலின் கடைசிப் பெட்டியை மூச்சிரைக்க 
ஓடிவந்து ஏறியதோடு 
துணையற்று பிளாட்பார்மில் நின்றுவிடுகிறது 
ஓர் இறுதிச் சொல் 

கைவிடப்பட்ட பலூனின் 
இலக்கற்ற நிச்சயமின்மையோடு 
திரியும் ஒரு சொல்லின் தனிமையை 
என்ன சொல்வதென்று தெரியவில்லை 

பகிர முடியாத 
ரகசியத்தின் தாழ்ப்பாளில் 
துருவேறுவதாக இருக்கிறது ஒரு சொல்லின் இறுக்கம் 

திறக்க மறுக்கும் உதடுகளுக்கு பின்னே 
நாக்கின் நுனியில் விஷம் குளிர்ந்து உலரும் 
சொல்லின் ருசியை 
எப்படி விழுங்குவது என்ற குழப்பத்திலிருக்கும் நொடியில் 
தொடர்ந்து கதவு தட்டும் சத்தம் கேட்டுக் கொண்டேயிருக்கிறது 

****