*
ஏதோ ஒரு பகல் பொழுதாக
நீ
எனக்கு புலர்கிறாய்
என்றோ ஓர் இரவின்
ரகசியங்களென திரள்கிறாய்
சப்தங்கள் எழ விரும்பாத
படிக்கட்டு வார்த்தைகளிலிருந்து
பெயர்த்தெடுக்கும்
ஒற்றையடிப் பாதையை
நீண்ட புன்னகையின்
புற வாசலிலிருந்து தொடங்குகிறாய்
மெல்ல கவிந்து திரும்பும்
உன் அந்தியின் நிழல்
கையிலேந்தி நிற்கிறது
என் அகாலத்தின் இசையை
கொஞ்சங் கொஞ்சமாய் கசியும்
இந்தத் தனிமை
கணுக்காலளவு வரை தொட்டு ஓடுகிறது
மௌன நதியிலிருந்து பிரிந்து
*****
நன்றி : ( உயிரோசை / உயிர்மை.காம் ) [ பிப்ரவரி - 21 - 2011 ]
http://www.uyirmmai.com/ContentDetails.aspx?cid=4015
ஏதோ ஒரு பகல் பொழுதாக
நீ
எனக்கு புலர்கிறாய்
என்றோ ஓர் இரவின்
ரகசியங்களென திரள்கிறாய்
சப்தங்கள் எழ விரும்பாத
படிக்கட்டு வார்த்தைகளிலிருந்து
பெயர்த்தெடுக்கும்
ஒற்றையடிப் பாதையை
நீண்ட புன்னகையின்
புற வாசலிலிருந்து தொடங்குகிறாய்
மெல்ல கவிந்து திரும்பும்
உன் அந்தியின் நிழல்
கையிலேந்தி நிற்கிறது
என் அகாலத்தின் இசையை
கொஞ்சங் கொஞ்சமாய் கசியும்
இந்தத் தனிமை
கணுக்காலளவு வரை தொட்டு ஓடுகிறது
மௌன நதியிலிருந்து பிரிந்து
*****
நன்றி : ( உயிரோசை / உயிர்மை.காம் ) [ பிப்ரவரி - 21 - 2011 ]
http://www.uyirmmai.com/ContentDetails.aspx?cid=4015
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக