காதுகளற்ற கோப்பைகள்

*
வார்த்தைகளை
வலை விரித்து உட்கார்ந்து கொண்டோம்
இரவைப் பொழிந்து நிரப்பியது நிலவு

கூடுதல் வாகாக
விரல்களிடையே விடாமல்
புகைந்தன சம்பவங்கள்

காதுகளற்ற கோப்பைகள்
நுரைத்துத் தளும்புகிறது
எல்லை மீறும் உரையாடல்களை
கேட்கத் துடித்தபடி

சின்னச் சின்னக் குமிழ்களின்
கிறங்குதலை உடைத்துக் கொண்டு
நாக்கு குழறுகிறது நாள்பட்ட மௌனம்

கருஞ்சிவப்பு சதுரங்கள்
ஒன்று கூடி
பெரிய சதுரமாகிவிட்ட
அந்த மொட்டை மாடி வெளியெங்கும் 

கொஞ்சங் கொஞ்சமாய்
உதிர்ந்து போனோம்
நீயும் நானும்

*****

நன்றி : ( உயிரோசை / உயிர்மை.காம் ) [ மே - 30 - 2011 ] 


http://www.uyirmmai.com/ContentDetails.aspx?cid=4379