கவிதைக்காரன் டைரி
மின்னல் கீற்றுப் போல.. காலப் போக்கில் மனதைக் கடந்தவைகளும்.. நினைவில் புதைந்தவைகளும்..
புதன், டிசம்பர் 30, 2009
துணைக்கால்
*
தன்
செருப்பை உருவி..
கன்னத்தில் அறைந்தது
என் மொழி..
செய்யும்
சிறு சிறு தவறுகளுக்கு
இத்தனைத் தண்டனை
தகும் தான்...
என்பதாக..
நட்ட நடு
வாக்கியக் கோட்டில்
தலை குனிந்து
நிற்க நேரும் கணத்தில்..
காண முடிகிறது..
துணையற்ற
வெறும் கால்களை..
****
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
புதிய இடுகை
பழைய இடுகைகள்
முகப்பு
இதற்கு குழுசேர்:
கருத்துரைகளை இடு (Atom)
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக